(نیویورک ۲۱ جولای ۲۰۰۹). سازمان دیده بان حقوق بشر امروز گزارش داد که مقامات ایرانی هواداران کاندیداهای اصلاح طلب ریاست جمهوری را تحت فشارگذاشته اند تا چهره های برجسته اصلاح طلب رابه دست داشتن در اقدامات غیرقانونی متهم کنند. مقامات امنیتی همچنین فشار بر روی خانواده های زندانی به منظور سکوت پیشه کردن درمورد پرونده زندانیان را شدت بخشیده اند.
برخی از افرادی که به تازگی از زندان آزاد شده اند وبرخی از خانواده های زندانی برای دیده بان حقوق بشر این فشارها را شرح داده اند. در تاریخ ۱۵ جولای ۲۰۰۹، غلامحسین محسنی اژه ای وزیر اطلاعات ایران به خبرنگاران گفت که پخش تلویزیونی اعترافات گرفته شده از افراد زندانی به تصمیم دستگاه قضایی بستگی دارد.
جواستورک معاون بخش خاورمیانه وشمال آفریقای دیده بان حقوق بشرگفت: "این وحشتناک است که وزیراطلاعات در مورد پخش اعترافات کسانی صحبت می کند که هفته ها بدون دسترسی به وکلای خود در زندان بوده اند. اظهارات وزیر نگرانی وهراس ما از اینکه چنین اعترافاتی تحت فشار اخذ شده باشد را مورد تاکید قرار می دهد."
بعد از انتخابات ۱۲ ژوییه ریاست جمهوری ، دولت صدها مخالف سیاسی وهواداران کاندیداهای اصلاح طلب، میرحسین موسوی ومهدی کروبی، را دستگیر کرده است. مقامات رسمی در بسیاری از موارد از اینکه اطلاعاتی را در خصوص وضعیت زندان اراپه کنند خودداری کرده اند.
برخی از رهبران اصلاح طلب مانند مصطفی تاج زاده، بهزاد نبوی وحمزه غالبی از یک ماه پیش - زمان دستگیری شان - تا کنون هیچ تماسی با خانواده های خود نداشته اند. یکی از افرادی که به تازگی از زندان اوین آزاد شده است وضعیت این زندان را "بسیاردشوار" توصیف کرد. او به دیده بان حقوق بشر گفت که مقامات مربوطه اعترافات یکی از مسوولین ستاد موسوی را ضبط کرده اند که در آن وی اظهار می کند که تاج زاده و دیگر سیاستمداران اصلاح طلب برای ناآرامی های بعد از انتخابات مسوول هستند.
(https://www.hrw.org/en/news/2009/06/19/iran-halt-crackdown)
یکی دیگر از زندانیانی که چندین هفته درزندان اوین سپری کرده است نیز به دیده بان حقوق بشرگفت مقامات حامیان جوان را مجبور کرده اند که علیه چهره های برجسته اصلاح طلب اعتراف کنند. این زندانی آزاد شده به دیده بان حقوق بشر گفت: "من زندانیانی را دیدم که دست یا پای آنها در گچ بود و یا روی بدنشان آثار کبودی به چشم می خورد. برخی از حامیان جوان موسوی تحت فشار قرارگرفته اند تا علیه چهره های برجسته اصلاح طلب "اعتراف" کنند."
پدریکی از زندانیانی که براساس اظهارات یادشده برای چنین اعترافاتی تحت فشار قرار گرفته است به دیده بان حقوق بشر گفت که پسرش در یک تماس کوتاه تلفنی گفته است که حالش "خوب" است. وقتی پدرش به او گفت که وکیلی پرونده او را پیگیری می کند او پاسخ داد که به وکیل احتیاج ندارد چرا که هیچ کس نمی تواند به او کمک کند. "او سپس بغض وگریه کرد که درهمین زمان تلفن قطع شد." پدر این زندانی سیاسی به دیده بان حقوق بشر گفت: "خانواده ما با روح قوی پسرمان کاملا آشناست و لحن صداو گریه او برای ما به شدت نگران کننده است. "
سومین زندانی آزاد شده به دیده بان حقوق بشر گفت که وقتی زندانی ها اجازه می یابند که تماس کوتاهی با منزل خود بگیرند، این تماس درحضور زندانبانها صورت می گیرد که به آنها می گویند اجازه دارند چه مطالبی بگویند: "زندانی می داندکه اگر چیزی درمورد وضعیت زندان واینکه چگونه با زندانیان رفتار می شود بگوید، مورد آزار واذیت قرار خواهد گرفت. "
تاج زاده، که به عنوان معاون وزیر کشور در دولت ریاست جمهوری سیدمحمدخاتمی خدمت کرده است هدف اعتراف گیری های اجباری مشابهی در گذشته بوده است. در سال ۲۰۰۴، چهار روزنامه نگار زندانی اعتراف کردند که تاج زاده و دیگر اصلاح طلبان آنها را فریب دادند تا مقالاتی را برعلیه امنیت ملی بنویسند وبه سیاه نمایی چهره نظام بپردازند.
(https://www.hrw.org/en/news/2004/12/19/iran-judiciary-uses-coercion-cover-torture)
چند روز پس از آنکه مقامات اعترافات افراد یاد شده را از تلویزیون پخش کردند، دو نفر از این روزنامه نگاران به کمیته حقیقت یابی که توسط رییس جمهور تشکیل شده بود گفتند که اعترافات تحت شکنجه های فیزیکی و روحی از آنها اخذ شده است. یکی از این روزنامه نگاران به دیده بان حقوق بشر گفت که درآن زمان یکی از بازجویان به او گفت که "تاج زاده درمیان اصلاح طلبانی است که دیر یا زود تاج زاده نیز سروکارش به زندان خواهد افتاد."
همسر یکی از چهره های اصلاح طلب که هم اکنون در زندان اوین به سر می برد به دیده بان حقوق بشر گفت که مقامات او را تحت فشار قرار داده اند تا با رسانه ها صحبت نکند. او گفت که با این موضوع موافقت کرده به شرط آنکه همسرش زندان را سلامت ترک کند: "اگر آنها به او صدمه بزنند ویا سعی کنند بازی های دیگری را انجام دهند ما ساکت نخواهیم ماند.
آنها می گویند چیزی نگویید وبه دیگران بگوییک که شرایط زندان خوب است و شکایتی نداریم. اما این برخلاف چیزهایی است که می دانیم. بازجویی ها مخصوصا بسیار نگران کننده هستند. آنها فقط در خصوص مساپل سیاسی پرسش نمی کنند. آنها درمورد جزییات زندگی شخصی افراد می پرسند تا به این وسیله شاید نقطه سیاهی را در زندگی شان پیدا کنند تا بتوانند برعلیه زندانی به کار گیرند و علیه او پرونده سازی کنند."
