(نیویورک، 20 مارس 2012) - دیده بان حقوق بشر امروز در یک نامه عمومی به شورای ملی سوریه و سایر گروه های پیشتاز مخالف حکومت سوریه اعلام کرد که برخی از گروه های مسلح مخالف حکومت در آن کشور مرتکب نقض جدی موازین حقوق بشر شده اند. از جمله آنان در آدم ربایی، بازداشت و شکنجه اعضای نیروهای امنیتی، طرفداران حکومت، و کسانی که به عنوان شبه نظامیان حامی دولت، یا شبیحه، شناخته می شوند، دست داشته اند. دیده بان حقوق بشر همچنین گزارش هایی مبنی بر اعدام نیروهای امنیتی و غیرنظامیان توسط گروه های مخالف مسلح را دریافت کرده است.
دیده بان حقوق بشر از رهبران گروه های مخالف حکومت سوریه خواست که نقض موازین حقوق بشر توسط نیروهای خود را محکوم و ممنوع کنند. برخی از بیانیه های جمع آوری شده نشان می دهد که تعدادی از حملات نظامی گروه های مخالف با انگیزه احساسات ضد شیعی و ضد علوی صورت گرفته است، چرا که گروه های شیعی و علوی برای مخالفان تداعی کننده سیاست های دولت اند.
سارا لی ویتسون، دبیر بخش خاورمیانه دیده بان حقوق بشر گفت: «تاکتیک های خشن دولت سوریه نمی تواند نقض موازین حقوق بشر توسط گروه های مخالف مسلح را توجیه کند. رهبران مخالفان باید با صراحت به افراد خود بگویند که آنان تحت هیچ شرایطی حق شکنجه، آدم ربایی و اعدام را ندارند.»
دیده بان حقوق بشر نقض گسترده حقوق بشر توسط نیروهای دولتی سوریه، از جمله آدم ربایی، استفاده وسیع از شکنجه، بازداشت های خودسرانه، و بمباران بدون تبعیض مناطق مسکونی را به شکل مداوم مستند ساخته و محکوم نموده است.
جنبش اعتراضی سوریه تا سپتامبر 2011 به شکل قابل ملاحظهای مسالمت آمیز بود. از آن زمان تاکنون، شمار فزاینده ای از رسانه ها و گزارش های دیگر اطلاع داده اند که تعداد رو به افزایشی از نظامیان جدا شده و ساکنان محلی متوسل به خشونت شده و با حمله به پست های بازرسی و تاسیسات امنیتی مدعی اند که از خود در مقابل تعرضات دولت دفاع می کنند. از اوایل فوریه 2012 که دولت حملات وسیعی را علیه پناهگاه های مخالفان در سراسر کشور به راه انداخت، دامنه خشونت ها افزایش یافته است.
گزارش های رسیده حاکی از آن است که بسیاری از گروه های ضد دولتی که مرتکب نقض حقوق بشر می شوند، تحت فرماندهی یک ساختار منظم قرار ندارند و از شورای ملی سوریه اطاعت نمی کنند. اما دیده بان حقوق بشر گفت که رهبری مخالفان سوریه مکلف است تا این گونه اقدامات را به طور علنی محکوم کند. در اول ماه مارس، شورای ملی سوریه یک هیئت رهبری را برای اتحاد و نظارت بر گروه های مخالف مسلح، از جمله ارتش آزاد سوریه، ایجاد کرد.
دیده بان حقوق بشر گفت که باید با همه افراد بازداشت شده توسط ارتش آزاد سوریه و سایر نیروهای مخالف دولت، از جمله نیروهای امنیتی دولتی و شبیه نظامیان شبیحه، برخوردی انسانی مطابق با موازین بین المللی حقوق بشر صورت بگیرد.
ویتسون افزود، « دفاع از حقوق بشر برای عناصر مسلح مخالف حکومت سوریه یک امر ضروری است و آنان باید با کشیدن خط بطلان بر خشونت های دوره زمامداری اسد، سوریه ای عاری از تبعیض را به نمایش بگذارند که به همه سوری ها - فارغ از سابقه و وابستگی های مذهبی آنان- تعلق داشته باشد.»
آدم ربایی
تعدادی از شاهدان به دیده بان حقوق بشر گفتند که گروه های مسلح غیردولتی که خود را از مخالفان می دانند، شهروندان غیر نظامی و اعضای نیروهای امنیتی را می ربایند. مازن، فعال سوری، به دیده بان حقوق بشر گفت که افراد گروه ابو عیسی در تفتناز ، روستایی در شمال سراقب، ادلیب، به او گفتند که آنان کارمندان دولت را ربوده و سه تن از آنان را تحت شکنجه کشته اند. مازن همچنین افزود که او با یکی از کارمندان نیروهای امنیتی که توسط نیروهای مخالف دولت در سراقب ربوده و بازداشت شده بود، گفتگو کرده است.
فرد بازداشت شده به من گفت که او دستیار اول در بیمارستان ملی در آلیپو (حلب) بود... من از انقلابیون خواستم که او را نزد من بیاورند تا با او صحبت کنم. در طی گفتگو او به من گفت که جنگجویان مخالف با کابل برقی بر سر او زدند... و چشمان او را با چشم بند بسته بودند. وی گفت که آنان به او اجازه دادند تا با والدین خود گفتگو کند... و بعد از آنها برای آزادی وی پول طلب کردند.
«سمیع»، یکی دیگر از فعالان سوری که می گوید از نزدیک با ارتش آزاد سوریه در سراقب کار می کرده، به دیده بان حقوق بشر گفت که وقتی که وی آن جا بوده چندین مرتبه ساکنان سراقب را دیده است که برای ابراز شکایت از گردان النور، یک گروه سلفی که جزء رسمی ارتش سوریه نمی باشد، نزد ارتش آزاد سوریه رفتند و گفتند که گروه النور به خاطر باجگیری دست به آدم ربایی می زند. وی گفت: « مردمان سراقب از دست گردان النور به جان آمده بودند و از ارتش آزاد سوریه خواستند که جلو آنان را بگیرد، اما گردان النور پاسخگوی ارتش آزاد سوریه نبود.»
سمیع همچنین به دیده بان حقوق بشر گفت که ارتش آزاد سوریه سربازان را نیز می ربودند:
سربازان را ربوده و برای آزادی آنان از خانواده های آنها پول طلب می کردند. یک بار ارتش آزاد سوریه در سراقب یک سرهنگ گارد ریاست جمهوری را ربود. در واکنش ، نظامیان دولتی از سراقب دو کودک را ربودند. آنان 15 و 16 سال داشتند. من با اعضای ارتش آزاد سوریه و مسئولین دولتی کار می کردم و می کوشیدم که زمینه تبادل آنان را فراهم کنم. در یک مقطع، اعضای خانواده آن دو کودک به من زنگ زدند و و ملتمسانه خواستند تا مذاکرات را تا حد ممکن تسریع کنم، زیرا ربایندگان به خانه های آنان زنگ زده و آنان ناله های فرزندان خود را تحت شکنجه شنیده اند. آنان معتقد بودند در صورتی که ارتش آزاد سوریه سرهنگ را آزاد کند، فرزندان آنان نیز آزاد خواهند شد. سرانجام مذاکرات به نتیجه رسید و با رهایی سرهنگ، آن دو کودک نیز آزاد شدند.
هماهنگ کننده رسانه ای گردان الفاروق، گروه دیگری که در حمص فعالیت دارد، به دیده بان حقوق بشر گفت که گردان آنان دست به آدم ربایی نمی زند، اما در طی عملیات نظامی بعضی افراد را دستگیر می کند:
ما سرباز ربایی نمی کنیم. در هنگام رویارویی نظامی، وقتی که سربازان دولتی در محاصره ارتش آزاد سوریه قرار می گیرند و به گردان الفاروق تسلیم می شوند، ما آنان را به اسارت می گیریم، این امر به معنی ربودن نیست. بعد از دستگیری، ارتش آزاد سوریه با دولت تماس می گیرد تا در مورد شرایط آزادی اسرا مذاکره کند. اما آنان از مذاکرات اجتناب می کنند، زیرا زندگی سربازان دستگیر شده برای آنان اهمیتی ندارد. اسیران در یک اتاق زندگی می کنند، نه در زندان. اتاق یک در قفل شده دارد، اما پنجره ندارد. الفاروق با اسیران رفتار خوبی دارد.
دیده بان حقوق بشر در مورد ایرانیان ربوده شده توسط ارتش آزاد سوریه نیز ابراز نگرانی کرد. در برخی موارد ارتش آزاد سوریه تائید کرده است که آنان شهروندان غیرنظامی ایرانی را دستگیر کرده اند. در 26 ژانویه، گردان الفاروق مسئولیت دستگیری 7 شهروند ایرانی را پذیرفت که 5 تن از آنان در یک مصاحبه ویدیویی اعتراف کردند که عضو نیروهای مسلح ایران هستند. در 26 فوریه، هماهنگ کننده رسانهای گردان الفاروق در طی یک مصاحبه با دیده بان حقوق بشر گفت که دو تن دیگر آنان شهروندان غیرنظامی ایرانی اند و از آن جایی که در موقع بازداشت آنان کسی که با زبان فارسی آشنایی داشته باشد حضور نداشت، آنان دستگیر شدند و وضعیت آنان به عنوان شهروندان غیرنظامی بعدا تائید شد. وقتی از او پرسیده شد که چرا آنان تاکنون آزاد نشده اند، او پاسخی ارائه نداد.
گروه ماپنا ی ایران، شرکت ایرانی تولید برق مستقر در سوریه، به سانا، شبکه اطلاع رسانی رسمی دولت سوریه، گفت که پنج نفر متهم به نظامی بودن در واقع مهندسان ایرانی اند. خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران گزارش داد که همه آن 7 نفر دستگیر شده در تاریخ 10 فوریه آزاد شدند، اما در 15 فوریه ابراز داشت که آن گزارش نادرست بوده و آنان در اسارت مانده اند. در 16 مارس، هماهنگ کننده رسانهای گردان الفاروق به دیده بان حقوق بشر گفت که 7 نفر بازداشتی در اسارت به سر می برند و از سلامتی کامل برخوردارند.
علاوه بر آدم ربایی های با انگیزه ی سیاسی، دیده بان حقوق بشر اطلاعاتی دریافت کرده است که نشان می دهد سایر گروه های مسلح که گاهی ادعا می کنند تحت فرماندهی مخالفان قرار دارند نیز دست به آدم ربایی می زنند. «مروان»، یکی از ساکنان علوی کارم الزیتون، حمص، به دیده بان حقوق بشر گفت که در 23 ژانویه، باند های مسلح به محله آنان وارد شده و پدر و مادر سالمند او را از خانه شان ربودند. او گفت:
هنگامی که باند مسلح وارد منزل پدرم شد، او به من زنگ زد اما آنان گوشی را از دست او گرفتند. من سعی کردم دوباره تماس بگیرم، اما او در دسترس نبود. با یکی از همسایگان او تماس گرفتم، او به من گفت که آنان پدر و مادرم را ربوده، در یک ماشین گذاشته و به طرف جنوب بردند. سردسته آن باند، مشهور به عبيس ، روز بعد به من زنگ زد و گفت که پدر و مادرم در اسارت آنها هستند و بعد برای آزادی آنان از من پول و سلاح طلب کردند. او گفت که حال پدرم خوب است و نزد آنهاست. من گفتم که هر چی می خواهید به شما می دهم، اما باید بگذارید که صدای پدرم را بشنوم.
با پدرم حرف زدم؛ متوجه شد که دارم گریه می کنم. گفت: «گریه نکن. نترس. من نمی ترسم. این همان چیزی است که خدا در تقدیر ما نوشته است.» اسلحه پدرم قرآن او بود. پدرم گفت، «نگران نباش و تسلیم خواست آنان نشو.» سپس آنان تماس ما را قطع کردند. بعد از آن چندین مرتبه زنگ زدم، اما تلفن قطع بود.
روز بعد، دوباره سعی کردم که تماس بگیرم. عبيس دشنام گویان جواب داد و گفت که دیگر زنگ نزنم و اینکه آنان پدر و مادرم را کشته اند. بعد از آن، اجساد کشته شده آنان را در یک کلیپ ویدیویی در سایت یوتیوب مشاهده کردیم. با وجود خواهش های مکرر ما، آنان از تحویل اجساد آنان به ما خودداری کرده اند. آنان پدر و مادرم را به خاطر پول ربودند. من خودم طرفدار دولت هستم، اما عمل آنان یک جنایت فرقه ای است و به خاطر پول اتفاق افتاد. پدرم هیچ رابطهای با دولت نداشت.
شکنجه
دیده بان حقوق بشر دست کم 25 کلیپ ویدیویی را در سایت یوتیوب مشاهده کرده است که در آن نیروهای امنیتی دولت و کسانی که به ظن طرفداری از دولت دستگیر شده اند، به جرم خود در حالتی اعتراف می کنند که به نظر می آید اظهارات آنان تحت فشار اخذ شده است. دست کم در 18 کلیپ این ویدیوها، بازداشت شدگان آثار کبودی و خونریزی داشته و یا سایر نشانه های اذیت و آزار فیزیکی در آنان دیده می شود. دیده بان حقوق بشر نمی تواند به شکل مستقل صحت این ویدیوها را تایید کند.
در یک ویدیو، ازسه نفری که با یک نوشته به عنوان اعضای شبیحه معرفی می شوند، اسم، محل زندگی، مذهب و این که در تل كلخ چه می کردند، پرسیده می شود. در طی این بازجویی، آنان زانو زده و دستان شان بسته است و صورت یکی از آنان آشکارا به شدت کبود است. همه آنان خود را شیعه، از الربوی، حمص، معرفی و به کشتن تظاهرکنندگان مسالمت آمیز "اعتراف" می کنند.
در یک ویدیو دیگر، که آرم گردان خالد بن ولید ارتش آزاد سوریه را دارد، جریان بازجویی یک فرد ناشناس که توسط یک نوشتار به عنوان عضو شبیهحه معرفی می شود، نشان داده می شود. او بسته شده و صورتش کبود است. در پایان ویدیو، او اتهام وارده علیه خود را تکذیب می کند و بازجو او را دروغگو می نامد و از فیلمبردار می خواهد که جریان فیلمبرداری را قطع کند و بازجو از کسی دیگری که در ویدیو دیده نمی شود می خواهد که «ماشین برق» را بیاورد.
اعدام
ویدیوی دیگری که توسط دیده بان حقوق بشر مورد بررسی قرار گرفته است و اطلاعاتی که از مصاحبه به دست آمده نشان می دهد که گروه های مخالف مسلح افراد تحت بازداشت خود را که به گمان آنان مرتکب جنایت علیه مخالفان شده اند، اعدام می کنند.
یک ویدیو، که در چهارم فوریه در سایت یوتیوب منتشر شد، فردی را نشان می دهد که پیش روی چندین جنگجوی مخالف مسلح از گردن از درخت آویزان شده است. گزارش رویداد حاکی از این است که فرد اعدام شده یکی از اعضایشبیحه است که بعد از دستگیری توسط گردان کفر تخاریم ارتش آزاد سوریه در تاریخ 22 ژانویه اعدام شده است. در ویدیو دومی، که به نظر می آید توسط گردان الفاروق ارتش آزاد سوریه در سایت یوتیوب منتشر شده باشد، فردی در حالت بازجویی نشان داده می شود که به عنوان عضو اطلاعات نیروی هوایی حمص معرفی می گردد. او اعتراف می کند بر روی تظاهرکنندگان آتش گشوده است. صورت فرد بازداشت شده به شدت کتک خورده، بریده شده، و کبود است و وی گیج به نظر می رسد. نوشتار فیلم اعلام می کند که این فیلم قبل از اعدام او گرفته شده است و بازجوی حاضر در ویدیو، دشنام زنان، از او می خواهد که آخرین خواهش خود را قبل از مرگ بگوید.
هماهنگ کننده رسانهای گردان الفاروق از اعدام یک مامور دیگر اطلاعات نیروی هوایی به دیده بان حقوق بشر اطلاع داد و گفت:«اعدام آن عضو نیروی اطلاعات در واقع عمل انتقام جویانه ای بود علیه نهادی که مسئول کشتار بی رحمانه انسان ها در حمص است.»
