در روز ۲۸ اکتبر خبرگزاری دولتی جمهوری اسلامی(ایرنا) و چندین رسانه مستقل خبری مرگ آرمیتا گراوند، دانشآموز ۱۷ ساله دبیرستان را اعلام کردند.
در روز اول اکتبر، چندین رسانه خبر دادند که آرمیتا پس از این که به خاطر نداشتن حجاب بر سر مورد هجوم مأموران اجرای قوانین حجاب اجباری قرار گرفت بیهوش بر روی سکوی ایستگاه مترو شهدای تهران بر زمین افتاد. او به بیمارستان منتقل شد و ۲۸ روز در کما باقی ماند. نیروهای امنیتی در بیمارستان از ضبط ویدیو به دست ملاقاتکنندگان و دیگران پیشگیری کردند. طبق گزارشها آنها همچنین از صحبت خانواده و دوستان این دختر با رسانههای خبری مستقل جلوگیری کردند.
در جریان دفن او در ۲۹ اکتبر مقامات به عزاداران حمله کردند و دهها نفر از جمله نسرین ستوده، وکیل حقوق بشری، را دستگیر کردند. رضا خندان، همسر ستوده، گفت که تا ۳۱ اکتبر حداقل ۲۳ معترض زن همچنان در زندان قرچک در جنوب تهران تحت بازداشت هستند.
با روزنامهنگاران برای خبررسانی درباره وضعیت آرمیتا برخورد شده است. در ۲ اکتبر، مقامات برای مدت کوتاهی مریم لطفی، خبرنگار روزنامه شرق، را در بازداشت نگاه داشتند. او در حال تهیه گزارش از بیمارستان بود. در ۲۸ اکتبر، پس از فوت آرمیتا، خبرگزاری فارس خبر داد که دادستان علیه میلاد علوی و سارا معصومی، دو روزنامهنگار، و صادق زیباکلام، صاحبنظر سیاسی، و دیگران به خاطر «ادعای حمله به گراوند» اعلام جرم کرده است.
مقامات گفتند که آرمیتا به خاطر «افت ناگهانی فشار خون» افتاده و در روزهای ۵ و ۶ اکتبر، ایرنا مصاحبههایی با والدین و همکلاسیهای او، و همچنین افرادی که گفتند در صحنه حاضر بودهاند، مصاحبههایی منتشر کرد که روایت حکومت را تأیید میکردند. این رسانه همچنین ویدیویی از آرمیتا و دوستانش در حال حرکت به قطار و سقوط آرمیتا در کنار قطار لحظاتی پس از ورود به قطار منتشر کرد.
رسانههای خبری رسمی ایران تاریخچهای طولانی از نمایش منتقدان حکومت و اعضای خانواده آنها در تلویزیون دولتی دارند، در حالی که آنها وادار به «اعتراف» یا صدور اعلامیه عمومی شدهاند.
مقامات ایران مرتباً برای مخفی کردند نقضهای جدی حقوق بشری به ادعاهای دروغین متوسل شدهاند.
شهریور گذشته، مرگ در حبس مهسا امینی (ژینا) ۲۲ ساله منجر به اعتراضات سراسری ضددولتی شد که با سرکوب ظالمانه مقامات، از جمله با قتل و شکنجه کودکان، مواجه شد. اعمال خشونتبار قوانین حجاب اجباری از سوی مقامات ایران برای دههها به زنان و دختران آسیب رسانده است.
انجام تحقیق و تفحص مستقل، مثلاً از سوی مأموریت حقیقتیاب مستقل سازمان ملل، برای روشن ساختن مرگ آرمیتا گراوند حیاتی است. دولتهای مرتبط باید به مقامات ایرانی فشار بیاورند تا به بازرسان مستقل، مدافعان حقوق بشر، و روزنامهنگارها اجازه دهد بدون ترس از تلافیجویی مستقیماً با شاهدان گفتگو کنند.