Skip to main content

نامه سازمان دیده‏بان حقوق بشر به عبدالرضا رحمانی فضلی (وزیر کشور) و عزیز کاظمی (مدیر کل اتباع خارجه وزارت کشور)

عبدالرضا رحمانی فضلی

وزیر کشور

جمهوری اسلامی ایران

 

دکتر عزیز کاظمی

مدیر کل ادارهکل امور اتباع و مهاجرین خارجی

جمهوری اسلامی ایران

 

حضور محترم جنابان آقای رحمانی فضلی و آقای دکتر کاظمی:

سازمان دیدهبان حقوق بشر یک سازمان مستقل بین المللی است که وضعیت حقوق بشر را در بیش از 90 کشور در سراسر جهان زیر نظر دارد. در حال حاضر دیده‏بان در صدد تهیه گزارشی در باره وضعیت اتباع افغان، از جمله پناهندگان، در ایران است. این گزارش بخشی از بدرفتاری‏ها و تضییع حقوق اتباع افغان توسط مقامات ایرانی را مستند می‏سازد. سازمان از آوریل سال 2012 تا اوت سال جاری بیش از 80 مورد مصاحبه با افغان‏هایی که از ایران اخراج و به افغانستان بازگردانده شده اند، و نیز مصاحبههایی با نمایندگان سازمان ملل متحد، سازمانهای غیر دولتی، و مقامات دولت افغانستان انجام داده است.

ما از حضورتان تقاضا میکنیم به هیئت نمایندگان سازمان دیدهبان حقوق بشر اجازه دهید از ایران دیدار کرده و با شما ملاقات نمایند تا در مورد یافتههای اصلیاین گزارش که نتیجه تحقیقات سازمان دیده‏بان بر روی وضعیت حقوق بشر پناهندگان و مهاجرین افغان در ایران میباشد با شما به گفتگو بپردازیم. هدف از این دیدار، تکمیل تحقیقات ما از طریق انجام مصاحبههایی است که با مقامات رسمی دولتی و نیز سازمانهای غیر دولتی مشغول به کار برای بهبود وضعیت مهاجرین و پناهندگان افغان در ایران خواهیم داشت تا اطمینان حاصل کنیم که دیدگاههای دولت هم به طور کامل در گزارش گنجانده شده است.

ایران از دهه 80 میلادی بار سنگین جذب تعداد کثیری از افغانها را به دوش کشیده است و این کشور با دریافت حداقل حمایت از جامعه بینالمللی، سیاستهای مثبت بسیاری را نسبت به پناهندگان و مهاجرین افغان به اجرا درآورده است. ما متوجه هستیم که ایران در محدوده حاکمیت خویش از این حق برخوردار است که اتباع کشورهای دیگر که اجازه ورود به ایران و یا اقامت در آن و نیز نیاز به حفاظت بین المللی ندارند را از کشور اخراج و یا از ورود آنها به کشور جلوگیری کند. ما همچنین در نظر داریم که ایران از سال 2003 بیش از 000ر800 پناهنده افغان را تحت سیستم ثبت نام خود، به نام آمایش، ثبت نام کرده است.

با وجود این نتایج تحقیقات ما حاکی از آن است که در سالهای اخیر، رفتار دولت با افغان‏ها، معیارهای مندرج در کنوانسیونهای بینالمللی از قبیل تعهد کشورها بر اساس کنوانسیون پناهندگان سال 1951 و پروتکل 1967 آن که دولت ایران از امضاء کنندگان و مصوبین آن بوده را رعایت نکرده است. از جمله این نواقص فقدان قوانین داخلی در مورد پناهندگان و نحوه رسیدگی به وضعیت پناهجویان میباشد تا تعهد ایران نسبت به کنوانسیون پناهندگان رعایت شده باشد؛ فقدان دسترسی پناهجویان افغان‏های تازه وارد به سیستمی که ثبت نام انها را به عنوان پناهجو یا دیگر وضعیتهای محافظتی فراهم آورد؛ موانع غیر معقول برای سد کردن دسترسی افغانها به کمکهای انسان دوستانه و خدمات اجتماعی؛ دستگیری و بازداشت خودسرانه افغانها؛ و وجود مصونیت برای دولت و گردانندگان غیر دولتی در برابر آزار و اذیت نسبت به  افغانها... می‎باشد.

جزئیات یافتههای اصلی ما که در نتیجه تحقیق در باره نحوه رفتار با پناهندگان ومهاجران افغان در ایران به دست آمده، به شرح زیر میباشد:

  • فقدان دسترسی به یک سیستم عادلانه و شفاف برای رسیدگی به امور پناهجویی و محرومیت از حق اعتراض نسبت به بازگرداندن پناهجویان به افغانستان: افغان‏هایی که در حال حاضر وارد ایران می‏شوند امکانی برای طرح درخواست پناهجویی یا ثبت نام برای برخورداری از اَشکال دیگر محافظت که به دلیل شرایط فعلی موجود در افغانستان میباشد را ندارند. پناهجویان افغان باید این امکان را داشته باشند که درخواست پناهجویی خود را به اداره کل امور اتباع و مهاجرین خارجی، که مسئول رسیدگی به درخواستهای مهاجرت میباشد، تحویل دهند. اما به دلیل فقدان آئین‏نامه عادلانه و شفاف برای رسیدگی به امور پناهجویان افغان برای افغان‏هایی که اکنون وارد ایران میشوند ارائه درخواست پناهجوبی غیر ممکن میباشد. افغان‏های دیگری که سال‏ها و یا حتی چندین دهه در ایران زندگی کردهاند نیز قادر به طرح تقاضای پناهجویی نیستند. به افغان‏هایی که از ایران بازگردانده میشوند، از جمله افرادی که ممکن است در صورت بازگشت با آزار و اذیت یا آسیب جدی روبرو شوند، هیچگونه فرصتی برای ابراز مخالفت با اخراج داده نمیشود.
     
  • مشکلات موجود برای ابقای وضعیت پناهندگی: افغان‏هایی که بر اساس طرح آمایش به عنوان پناهنده ثبت نام گردیده اند برای حفظ وضعیت خود هر روز با مراحل پیچیده تری روبرو هستند. این مشکلات عبارتند از ثبت نامهای مکرر نزد ادارات مختلف دولتی، فقدان کمکهای رسمی برای افراد کم سواد که درک مراحل مختلف اداری برای آنها دشوار است، و پرداخت مبالغ سنگینی که پناهندگان تنگدست بضاعت پرداخت آن را ندارند. تعدادی از افغان‏ها به سازمان دیدهبان حقوق بشر گفته اند کوچکترین اشتباه قانونی، از جمله اشتباهاتی که در طی مراحل ثبت نام صورت می‏گیرد، میتواند سبب ابطال دائمی پناهندگی شود.
     
  • نگرانی در مورد «داوطلبانه بودن» تغییر وضعیت پناهندگی: تحقیقات ما نشان میدهد در سالهای اخیر مقامات دولت ایران از ابتکارات بیشماری از قبیل طرح جامع قانونی سازی، که برای اتباع خارجی غیر مجاز اقامت موقت و اجازه کار فراهم می‏آورد، استفاده می‏کنند تا افغان‏هایی را قانع کنند که از وضعیت خود به عنوان پناهنده  دست بکشند. بخشی از این برنامه‏های دولتی ممکن است بدون رضایت آگاهانه افغان‏ها منجر به بازگرداندن یا بازگشت اجباری آنها به افغانستان شده باشد.
     
  • تبعیض و محدودیت در مورد اتباع افغانی: اتباع افغان در ایران با محدودیتهای شدیدی در ارتباط با آزادی سفر و نیز محدودیتهای خودسرانه در مورد دسترسی آنها به تحصیلات، استخدام، کسب تابعیت ایرانی و حقوق مربوط به ازدواج، روبرو هستند. تمامی اتباع خارجی در بسیاری از نقاط  کشور دچار محدودیتهای سفر هستند، اما اینگونه محدودیتها برای افغان‏ها در مقایسه با دیگر خارجیان به ویژه شدیدتر می‏باشد. سازمان دیدهبان حقوق بشر حتی موارد مربوط به پناهندگانی را مستند کرده است که اگرچه در صورت بازگشت به افغانستان در معرض خطر قرار داشته اند، به علت آنکه به گفته مقامات محدودیتهای مربوط به سفر را نقض کرده اند اجباراً به افغانستان باز گردانده شدند. قوانین ایران به افغان‏هایی که دارای مدارک مهاجرت قانونی هستند، بدون توجه به میزان تحصیلات یا صلاحیتهای حرفهای آنها، تنها اجازه استخدام در مشاغلی را میدهد که پست و حقیر و یا خطرناک هستند.
     
  • بدرفتاری در طی مراحل اخراج از کشور: افغان‏هایی که از کشور اخراج می‏شوند، چه آنهایی که دارای وضعیت قانونی هستند و چه آنهایی که دارای این وضعیت نیستند، دائماً در معرض بدرفتاری نیروهای انتظامی، از جمله خشونت، دزدی، درخواست مبالغ غیر معقول در ارتباط با اخراج، کار اجباری در طی دوران بازداشت پیش از اخراج، و تحمل شرایط دشوار در بازداشتگاه‏ها هستند. سازمان دیده‏بان به ویژه در رابطه با اطفال مهاجر بدون همراه به علت فقدان محافظتهای لازم در طی مراحل اخراج ابراز نگرانی می‏کند.

سازمان دیده‏بان در نظر دارد یافته‏های خود را در طی ماه‏های آتی به صورت گزارشی منتشر کند. ما امیدواریم که شما به سازمان دیدهبان حقوق بشر اجازه دهید از ایران دیدار کند، ملاقات‏هایی را برگزار نماید، و هر گونه تحقیقات اضافی که ممکن است پیش از انتشار این گزارش لازم باشد را نیز انجام دهد. در ضمن بسیار سبب امتنان خواهد گردید اگر دولت شما این امکان و اجازه را در اختیار ما قرار دهد تا گزارش فوق الذکر را طی برگزاری جلسه مطبوعاتی در تهران منتشر کنیم. حتی اگر شما به ما اجازه دیدار ندهید، پاسخ شما به سؤالاتی که ذیلاً تهیه کرده ایم و همچنین هر گونه اطلاعات اضافی که در اختیار ما قرار دهید نیز موجب سپاس و قدردانی ما خواهد بود.

سازمان دیدهبان حقوق بشر سعی دارد در تحقیقات خود کلیه جوانب را منعکس کند و چشم به راه پاسخ شما میباشد. به دلیل زمانبندی انتشارات این سازمان، بسیار ممنون خواهیم بود اگر تا تاریخ 3 نوامبر یا در اسرع وقت پاسخ شما را دریافت کنیم. لطفاً پاسخ خود را از طریق دورنما +1-212-736-1300و یا ایمیل storkj@hrw.orgبه آقای جو استورک [Joe Stork]، معاون بخش خاورمیانه و شما افریقا، ارسال فرمایید.

با احترام،

 

جو استورک [Joe Stork

معاون بخش خاورمیانه و شما افریقا

سازمان دیدهبان حقوق بشر

 

پرسش‏ها:

  1. آیا میتوانید اطلاعاتی در زمینههای زیر در اختیار ما قرار دهید؟ الف) تعداد کل درخواستهای پناهندگی یا پناهجویی که از سال 2003 به بعد توسط اتباع افغان ارسال شده است، و ب) در مورد افغان‏هایی که از سال 2003 به بعد وارد کشور شده اند، تعداد کل اتباع افغان که کارت‏های آمایش و یا انواع دیگر مدارک محافظتی پناهجویی برایشان صادر شده است. دولت شما چه اقداماتی انجام داده است تا اطمینان حاصل نماید که افغان‏هایی که وارد کشور شده اند و یا با اخراج مواجه هستند و درافغانستان در معرض خطر آزار و اذیت یا انواع آسیب‏های دیگر قرار خواهند داشت، این امکان را خواهند داشت که برای پناهجویی یا دیگر اَشکال محافظت از قبیل کارت آمایش درخواست کنند؟
     
  2. آیا دولت شما با تمدید ویزای موقت چند صد هزار افغان که تحت طرح ساماندهی مهاجرین افغان ثبت نام کرده اند و قرار بود تا تاریخ 6 سپتامبر 2013 منقضی شود موافقت کرده است، و یا اینکه با تعلیق اخراج این افراد یا، در صورت تمایل آنها، ایجاد فرصتی برای درخواست پناهجوییتوافق کرده است؟ اگر پاسخ این سؤال منفی می‏باشد، آیا ممکن است جزئیات مربوطه در مورد اینکه اگر این افراد قرار است به افغانستان عودت داده شوند دولت شما چگونه می‏خواهد آنها را در برابر بازگشت غیر قانونی به موقعیتی که ممکن است در آن تحت آزار و اذیت و صدمه قرار گیرند محافظت کند؟
     
  3. در مورد افرادی که دارای کارت آمایش هستند و توافق می‏کنند که از وضعیت پناهنده بودن خود دست بکشند و در عوض تحت طرح ساماندهی مهاجرین افغان ثبت نام کنند... با توجه به اینکه تضمینی برای تجدید وضعیت آنها بر طبق این برنامه وجود ندارد، دولت ایران چه تضمینی به این افرادخواهد داد که در صورت عدم تمدید وضعیت قانونیسازی آنها می‏توانند مجدداً برای کارت آمایش یا طرح پناهجویی ثبت نام کنند؟
     
  4. دولت شما چه تلاشهایی در مورد پناهندگان افغان که تحت پوشش آمایش هستند انجام داده است تا اطمینان حاصل کند که این افراد بالاجبار به افغانستان مسترد نخواهند شد تا در معرض خطر قرار گیرند؟ در ضمن چه تلاش‏هایی صورت گرفت تا اطمینان حاصل شود که باز گرداندن پناهندگان افغان که قبلاً تحت پوشش آمایش قرار داشته اند اما به گفته دولت «داوطلبانه» از وضعیت خود دست کشیده اند با آگاهی کامل این کار را انجام داده اند و اِعمال زور در کار نبوده است؟
     
  5. دولت شما چه اقداماتی انجام داده است تا اطمینان حاصل نماید که در طول مراحل اخراج افغان‏ها، به ویژه کودکان، در کلانتری و بازداشتگاهها توسط نیروهای انتظامی و نگهبانان در معرض بدرفتاری‏های جسمی و زبانی، آزار و اذیت، هراس و وحشت قرار نگیرند؟
     
  6. دولت شما چه اقداماتی انجام داده تا اطمینان حاصل کند که افغانها توسط مسئولان غیر دولتی مورد آزار و اذیت، از جمله تبعیضهای غیر قانونی و خشونت، قرار نگیرند؟ 

Your tax deductible gift can help stop human rights violations and save lives around the world.